مسئولیت مدنی شرکت های ارائه کننده خدمات اینترنتی در ایران

چکیده ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی، به عنوان واسطه‌هایی‌ در اینترنت، در قبال فعالیت‌های زیان بار خود و فعالیت‌های مشترکین خود، با فرض اثبات تقصیر، مسئولیت خواهند داشت. در مورد مبنای مسئولیت مدنی ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی در حقوق خارجی و در زمینه زیان به وقوع پیوسته توسط آن‌ها، برخی قایل به اعمال نظام مبتنی بر تقصیر هستند و برخی مسئولیت را مطلق به شمار آورده‌اند. با این حال، گرایش بیشتر حقوقدانان به سوی لزوم اثبات تقصیر است. در مورد مسئولیت ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی در قبال خسارات وارد توسط کاربران اینترنت، هم اکنون در برخی از کشورها نظام عدم مسئولیت اعمال می‌گردد. این نظام به این معناست که اگر ارایه‌کننده خدمات اینترنتی، اقدام به ارایه خدمات میزبانی، ذخیره‌ی موقّت اطلاعات یا انتقال ساده اطلاعات و یا ارایه پیوند(لینک) نمایند، از مسئولیت در قبال خساراتی که ممکن است توسط استفاده‌کنندگان از این خدمات بر دیگران حاصل آیند، خواهند گریخت. به طور کلّی، می‌توان گفت، اگر ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی، از وجود اعمال و اطلاعات زیان بار آگاهی نداشته باشند و یا با بدست آوردن آگاهی خواه از طریق زیان دیدگان باشد و یا دستور مقامات قضایی، فوراً اقدام به حذف آن اطلاعات از روی سیستم‌های خود نمایند و یا دسترسی به آن‌ها را متوقّف کنند، مسئولیتی در قبال آن اعمال و اطلاعات نخواهند داشت. ذکر این مطلب نیز لازم به نظر می‌آید که اعتقاد به مسئولیت ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی در حالتی که دیگران اعمال زیان بار را در اینترنت انجام داده‌اند، می‌تواند مبتنی بر تضمین حقّ زیان دیده برای جبران خسارات وارد بر او و نیز توانایی مالی مناسب ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی برای جبران زیان باشد. البته، باید توجّه داشت که با وجود مقرر داشتن امتیاز عدم مسئولیت برای ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی در قبال خسارات وارد توسط دیگران، زیان دیدگان می‌توانند همچنان مسئولیت آن‌ها را با اثبات تقصیر و یا دیگر توجیهات حقوقی، اثبات نمایند. همچنین، ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی می‌توانند به دیگر توجیهات حقوقی برای رهایی از مسئولیت استناد نمایند. در حقوق ایران، مسئولیت ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی را باید مبتنی بر تقصیر دانست. زیرا آیین نامه‌های مربوط، توانایی تخصیص قاعده عام مندرج در ماده یک قانون مسئولیت مدنی و ایجاد مسئولیت مطلق بر آن‌ها را نخواهند داشت. البته، باید به فروض تقصیر در این مورد توجّه داشت. اسباب ایجاد کننده‌ی مسئولیت مدنی برای ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی، می‌توانند از اتلاف، غصب، نقض حریم خصوصی، نقض حقوق مالکیت معنوی رادر بر گیرند. همچنین، ارایه‌کنندگان خدمات اینترنتی در مقابل مشترکینشان به خاطر نقض مفاد قرارداد، مسئولیت قراردادی خواهند داشت. واژگان کلیدی: مسئولیت مدنی، خدمات اینترنی، شرکت، ایران.

فهرست مطالب

چکیده 4

مقدمه. 5

هدف تحقیق.. 8

بررسی مسئولیت مدنی شرکت های ارئه کننده خدمات اینترنتی در ایران.. 8

روش تحقیق.. 8

روش گرد آوری اطلاعات.. 8

تعریف مفاهیم. 8

تعریف ارایه کنندگان خدمات اینترنتی.. 8

مفهوم و اقسام مسئولیت مدنی ارایه کنندگان خدمات اینترنتی.. 9

مبحث اول: ماهیت مسئولیت مدنی ارائه‌دهندگان خدمات.. 9

1- پذیرش مسئولیت قراردادی و مبنای آن.. 9

1-1- پذیرش مسئولیت قراردادی.. 9

1-2- مبنای پذیرش مسئولیت قراردادی.. 10

2- پذیرش مسئولیت قهری و مبنای آن.. 12

2-1- پذیرش مسئولیت قهری.. 12

2-2- مبنای پذیرش مسئولیت قهری.. 13

مبحث دوم: گسترۀ مسئولیت ارائه‌دهندگان خدمات.. 15

1- مسئولیت‌های ناشی از ارائۀ خدمات ارتباطی.. 16

1-1- مسئولیت‌های ناشی از ارائۀ خدمات در حوزۀ تلفن ثابت… 16

1-1-1- واگذاری و سلب حق امتیاز استفاده از تلفن ثابت… 16

1-1-2- توسعه و تجهیز شبکۀ تلفن ثابت… 17

1-2- مسئولیت‌های ناشی از ارائۀ خدمات در حوزۀ تلفن همراه 18

1-2-1- واگذاری و سلب حق امتیاز سیم‌کارت تلفن همراه 18

1-2-2- نگهداری، توسعه و تجهیز شبکۀ تلفن همراه 18

1-2-3- ارسال پیامک‌ها و پیام‌های چندرسانه‌ای انبوه 19

2- مسئولیت های ناشی از ارائۀ خدمات در حوزۀ فناوری اطلاعات (IT1) 20

2-1- مسئولیت های ناشی از ارائۀ اینترنت… 20

2-1-1- ایجاد امکان دسترسی به اینترنت… 20

2-1-2- پالایش محتوا و داده‌های اطلاعاتی غیر‌مجاز در اینترنت… 21

2-2- مسئولیت ناشی از ارائۀ خدمات میزبانی.. 22

2-2-1- نقض حقوق مالکیت ادبی و هنری اشخاص…. 22

2-2-2- نقض حقوق مالکیت صنعتی اشخاص…. 23

3- بررسی  فیلترینگ و سانسور تولید محتوا در اصل 25 قانون اساسی ایران.. 24

نتیجه‌گیری.. 26

منابع. 28

مطالعه بیشتر